Baharýmý kara kýþa döndürdün,
Kar düþtü baðýma güller periþan.
Kanadý kýrýlmýþ kuþa döndürdün,
Bübül ötmez oldu diller periþan...
Yolum düþtü bir vefasýz zalime.
Gören acýr benim yýkýk halime.
Bunca yýl ne geçti bilmem elime.
Yýkýldý ocaðým haller periþan.
Yaþanan günleri yokmuþ deðeri.
Yýkýldým gittiðin o günden beri.
Açtýðýn yaranýn kanýyor yeri.
Gönül sazým kýrýk teller periþan...
Gezdiðimiz yerler kokunu arar.
Nerededir diye hep seni sorar.
Yokluðunun hüznü her yaný sarar.
Sen gideli bizim eller periþan...
Sayende hayatým bak heder oldu.
Aþkýn girdabýnda gönlüm boðýldu.
Taze fidan iken gençlðim soldu.
Kurudu yapraðým dallar periþan...
El ele kýrlarda gezip koþarken.
Deli gönül dalga dalga coþarken.
Ne deðiþti mesut mutlu yaþarken?
Þimdi gezdiðimiz yollar periþan...
Sonumuz böylemi olacaktý yar?
Þimdi tek sýrdaþým gözyaþlarým var.
Ramazan gönlüme uðramaz bahar.
Tutmuyor ellerim kollar periþan...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
06.07.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.