Aþkým..! Seninle doðmuþum ben, Yaþama sevincim, Ýçtiðim su, yediðim yemek aldýðým nefessin. Sabahlarý iþe gidiþim hüzün, dönüþüm ise mutluluk sevinç Dolduruyor bedenimi.! Sensiz geçen günümde akþam sanki kaçýyor benden..! Özlemle güneþin batmasýný bekliyorum aþkým..! Koþarcasýna sana gelirken ayaklarým bir birine dolaþýyor.. Sanki hiç bitmeyecekmiþ gibi yol uzuyor. Özlüyorum caným seni .!, Belki inanmayacaksýn ama seni uykumda bile özlüyorum. Kýzýyorum kendime neden mi ,? Uykuya harcadýðým zaman için. Her eve geliþimde kapýyý açýþýmda, Kavrerengi gözlerinde bana olan sevgini okuyorum. Ýþte o an ! yorgunluðum gözlerinin labirentlerinde buharlaþýp yok oluyor aþkým. Seni çok özlüyorum bir tanem, unutma ki hep ama hep özleyeceðim.!
Recep Dirilen tarih 21/6/2012 saat 15:00 Sosyal Medyada Paylaşın:
Recep Dirilen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.