Gelmem

Mor menekþe, sümbül, kýrmýzý lale
Kýrlardan toplayýp dersen de gelmem.
Kulak ver sözüme, al beni kâle
Yoluma halýlar sersen de gelmem.

Yaralý gönlümü sinsice vurdun
Ellerin sinesi bak þimdi yurdun.
Seviyorken seni kalbimi kýrdýn
Geçti artýk sözler versen de gelmem.

Söküp atamadým aþký özümden
Senin gibi caymam asla sözümden.
Çaðlayan selleri silsen gözümden,
Kanayan sinemi sarsan da gelmem.

Seher vakti selam salýp yellere,
Bülbül olup þaký gonca güllere.
Mecnun gibi düþüp kýzgýn çöllere,
Adýmý ellere sorsan da gelmem.

Deseler ki o yar” olmuþ evliya”
Baðýndan gül alýp dikmem avluya.
Mihriban gönlünü açtý Mevla’ya
Bu sevdayý hayra yorsan da gelmem.

Habibe CESUR
21.02.2012 ÝZMÝT


Sosyal Medyada Paylaşın: