DAHA ÇOK
Senin bahçende ben hep çocuk kaldým,
Büyümedim…
Daha masallar anlat bana,
Hadi kuþlar gibi uç etrafýmda,
Hadi ormanýn sesi ol ruhumda,
Çakýl taþlarýný denizlere atalým gün batmadan,
Ýstediðin kadar sonbahar ol kalbimde,
Zaman bizim nasýlsa…
Gel, karma bir duygu olalým gökyüzüne,
Bulut gibi sakal ol yüzümde,
Daha yetmez!
Þimdi de yaðmur olalým sisli gecenin suskunluðuna,
Mevsimleri çýkarýp deðiþtirelim üstümüzden,
Çýplak olalým, gölgede açmýþ bir çiçek gibi…
Yaz bitse ne fark eder!
Dolabýmýzda daha çok oyuncak var,
Bugün böyle,
Yarýn uçurtma olur, takýlýr gideriz aðaç dallarýna!
Biz yaramaz çocuklarýz,
Hazanlara örtülüp, güneþin battýðý yerde uyuruz,
Sonrasýndan bana ne!
Sen olduktan sonra, ben daha çok çocuk kalýrým…
Zamanýn bittiði yerde daha çok canýmýz olacak,
Daha çok kalbimiz uçacak,
Evrenin en uzak yerinde…
<Yarýný> bir yere baðla,
Bu akþamdan sonra yine buluþacaðýz…
Ay kalýr penceremin aðzýnda,
Yýldýzlar bu gece yok ama olsun,
Þimdi uyuma vaktidir,
Belki bir düþ olacak ama,
Þimdi seni doyasýya sevmek vaktidir…
20.03.2006/SARAY
B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.