Dün gece pencereme düþtün bir ay vakti, Gecenin mavisi yüzüme o kadar bulaþtý ki, Ýçimi çekemedim seni düþünmekten… Aklým öyle düðümlenmiþ ki seninle, Bir yaðmur sýzýsý kadar acýyor caným! Ellerin misali deniz kýyýsýnýn sessizliði, Küçük taþlar gibi öyle ýslanmýþým ki, Adýný köpürmüþüm gölgemin diplerine… Üþümüþüm kar taneleri düþtüðü zaman, Yakamozlar buz tuttuðunda, Gemiler çarpýþmýþ yüreðimin derinliklerinde… Fýrtýna öyle bir koptu ki, Gözlerine boðuldum bir mezarlýk misali! Çok önemli bir þey deðildi zaten, Alt tarafý bir aþk hikâyesiydi, Toplasan bir avuç bile etmezdim ama Sevmiþim bir kere seni…
31.10.2005/SARAY Saat:23.46 B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
B Biricik-9 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.