Ne gündüzler geceye kavuþur, Ne de sabaha ulaþýr geceler, Iþýklar yanar, ýþýklarý gönlümün, Söner sonra birer ikiþer. Ölüm gibi bir þey olur!.. Ama ölmez kimsecikler.
Ve aniden yine yanar ýþýklar tümden. Bir düþ olursun güpegündüz görülen, Bir serap olursun çöllerde Ardý sýra sürükleyen. Bir görünürsün, bir kaybolursun. Gün gelir bir yalana bürünürsün. Hayatýmýn en uzun burunlu yalaný sen olursun, Sonra bir peri masalý olursun, En afilisinden. Velhasýlýkelam; bir varmýþ, bir yokmuþsun Sanki hiç yaþanmamýþ gibi o yýllar. Kalbimin en ücra köþelerinde bile An gelir birdenbire yokolursun...
Heidenheim, 07. Temmuz 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Madk65 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.