MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

yoksa yakınları mıydı; böğründen söktüğümüz hançerler, hay Allah!
AZAP

yoksa yakınları mıydı; böğründen söktüğümüz hançerler, hay Allah!





nasýl; ve neden ki, bir taþla çift vurursun böyle?
aþka, koþu bu mu yani?
madeniyet ikliminde, bu ne döneklik
kinin, ipi mi çok ince?
gel de deþ bari ki; erisin kalsýn gönlün içinde ki, duygular
mevsimince
þaþma sakýn, diller lal kesilince


sen- ben düþünce þýp diye içime, yüreðim çýð gibi kaydý
ve ben; bilsen nasýl da sevmiþtim, seni perçem perçem
son demim de; yüreðim çeker mi ki, sensizliði
zedeli kýymetlerin b-inerse aðýrlýðýnca
sýrtým taþýr mý ki, hiç de bilemem?
" T cetvelimin eskizlerinde"geç de olsa s-dön gel "çizgime"
sinsice b-akýþýn yakar; gönlümde ki, i mgelerini
oysa ki; fark etmedin bile, sende ölen özlemlerimi
gömüldün öylece kaldýn iþte, ten kokunun renginde
k-aþýnmamýþ o halinle

gevezeliðin mahoþluðunda; kalben akýttýðýmýz, o her hecede
dudak titrerken dondu ya, yalandan cümlelerin içinde
adice kelimeler: dil ucundan, aktý da b-aktý
bak arlar’ýn hükmü kalkýnca, zehrin y-akýþta yýktý
köz i-timi çabalar, gönülde kalan tek maziyken
elde, ne kaldý ki?

sahi ben sana! kýl mý olmalýyým, kökün dibinden çürükse
dalýndadadýr ham düþler, düþmemesine
anlattým mý bilmiyorum, ayarýn bozulurken
ayarlandým yanlýzlýða, hücrelerimle ben
isimsiz hatýralarýn gölgesinden, akýþta gelen o akþam
ses vermedin, azgýn akan gözlerin pýnarýndan
ve de sizsizliðimi dayayý ver hicranla, hasret köprüsüne!
doðururken, bizsizliðimizi

göðsüme damlarken, piþmanlýk yangýný o kem yaþlarýn
tel tel hüznümü, içime sindirip sardým
yakamozlarýna tek tek söylerim bak, seni sonra
usanmadýn mý ki, cadý kazanýndan?
kaynayýp da dururlar, pak hislerim
yoksa tüm bunlar, acýlarým mý?

saçlarýna teðet geçen elimin, söyle ne günahý var
tutsaðý olmuþsa, o saç tellerinin
yazmanýn oyasýnda da, emeðim usulca dolandýkça
okþanýr belki, karanlýkta kalan saçlar
saramazsam eðer, bu ellerimle
o zaman; Yak içimi, göðüs tahtam yanýp bitene kadar


ey ruh eþim; nerde görülmüþ ki, ikizlerin koptuðu
bak iþte! kanýyor her bir tarafým
yürek param parça, delik deþikken özlemler
toprak bile anam gibi aðlar
ah yaðmurlar ah!
akýtsa bile bereketini, gönlümü tuzunla b-daðlar

benden, artýk buraya kadar
seni býrak ki, bende yine de var sansýnlar
oysa ki; ne yaz’ý kaldý, ne de içimin bahar’ý
hazan sarhoþu gibi, bu can hep yalpalar
yoksa, çakal sürüsümü var?
lime lime edip etlerimi, parça parça da doðrarlar
sol yanýmý alýp gidince, hemen yallah!
içimden gelipte geçenler, býçak yaralarýný sararken
çýrpýnan feryat sesleriyle, irkilip de sorarlar
yoksa yakýnlarý mýydý; böðründen söktüðümüz hançerler, hay Allah!




AZAP...










Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.