Yürek hırsızı

Gözyaþým bilir yanaðýmda ýslanan Afrika’yý
Çölü katýlmamýþ denizi
Hücremde ayýþýðý yokluðun susarken sana
Sýrtýmda kamburlaþan hasret
Ölüm bu kadar aðýr gelmezdi
Kuþ tüyü yastýk kadar ince ellerinde

Gülüm okþanmayý beklerken
Masum bir ceylan kadar titrerken
Kan doldurdum çeþmelerden
Bizimkisi avuç içi yalnýzlýktý
Mýsralarda
Akþamlarda piþen buz yanýðý sevdalar
Karanlýða tutunmuþ
Gecenin mai siyah bestesinde
Karanfili tomurcuk kadehim

Bardaklardan boþalan bir türkünün
Dudaklarda ýsýrýlan akustik tadý
Ben gülüþlerimi asýrlýk
Bir çýnar aðacýnýn gölgesinde
Saklýyorum.

Yetim rüzgârlar teðet geçer saçlarýma
Yaðmur býrakan kül renkli bulutlarýn,
Omzuma konarken aðlamasý
Gülü konuþtursam gözyaþlarýmla
Sulandýðýný itiraf eder.

Yürek hýrsýzý katil gözlerine aldanýp
Sana nasýl vurulduysa mülteci gönlüm
Geceyi örtü kýlan Rabbime yemin olsun
Kurþuna saplý kurþunlarla
Vuracaðým yýldýzlarý
Sýrf gözlerin gibi
Parlýyor diye

Daðlarda bir þarký vurulur
Ýçimde hasretin kudurur
Aykýrý tebessümler yorgun
Nehirdir akar kýzýl çamur
Sen gelmeyince ufuklardan
Yokluðun batan güneþim olur
05 06 07

Hüseyin Özbay

Sosyal Medyada Paylaşın: