Sessiz bir intihar

Sessiz bir intihar benimkisi
Hayatýn uçurumundan
Kendini umutsuzluða býrakmak,
Yýllarýn öfkesiyle soluklanan
Ölümü, aðýr aðýr yaþayarak
Eceli bir nefes gibi
ciðerlerinde hissederek,
Ruhuma pranga vurarak
Daraðacýnýn gölgesinde yüreði solarak,
Yaþamak!...

Zindan karasý umutlarým
Yüreðimde barýnan korkularým
Delik deþik sevdalarým
Düþüp kalkarak yürüyen
kanadý kýrýk bir kuþ gibiyim

Bir zamanlar koþardým ben
Çýnarlarýn gölgesinde
ayrýlýðýn zincirleri vuslatýmý demirlerken
yoruldum sanarken çaresizliðim
yüzüme vuruyor þimdi
gurbet martýlarý gibi yüzü koyun uzanmýþ hasretim
sarhoþ tebessümüm yüzümde kanarken
ben aðlayamam, ben aðlamam ,
tanýr beni hýçkýrýkla karýþýk kahkahalar
yenilginin tutsaðýyým
galibiyetlerin yetim çocuðuyum
bir mirasyediyim mutluluðun
ellerim soðuktur,uyarýrým seni
donarsýn dokunma istersen
belki bir kadýn elinin sýcaklýðýný
avucumda hissetmediðim için

korkardým yalnýzlýktan
suskunluðumun nedeni diye
ölümün kýzýl gölgesinde
serinliyorum þimdi
ve hayat masmavi bir rüya
ben kabusum aþkýn
gözlerimin renginde bulut gibidir özlem
nereye baksam yaðmurun izini taþýr.
Ve sen; en güzel hayalim
Ellerin bahçesinde açacaksýn
Ve ben, seni göz yaþlarýmla sulayacaðým
Ölümün kollarýnda açan çiçek misali
Sessiz bir intihar benimkisi
Hayatýn uçurumundan
Kendini umutsuzluða býrakmak!!





Hüseyin Özbay
Sosyal Medyada Paylaşın: