Şahmeran
ÞAHMERAN
Üzüm ekmekle doyurdum karnýmý
Atladým Ceyhan Irmaðýna
Yarýþtým sekizbýyýk larla,
Balýklar aldý tozumu murt süpürgesiyle
Dirilmiþ atýldým Yýlan kale eteklerine.
Yorgun bir kaplumbaða ile
Koþtuk yücesine yýlan kalenin,
Sessizliðinden sessiz bir pýnar
Dalmýþtý engin düþüncelere
Dayadým baþýmý pýnara uyudum kaldým.
Birdenbire uyandým kendi çýðlýðýmla
Þahmeran sarýlmýþtý boynuma,
Kaçtý düþlerim bin çýðlýkla
’’Sevgilimi göster öldür beni.’’ dedim.
’’Ver yüreðini.’’ dedi þahmeran,
Çýkarýp koydum aðzýna yüreðimi,
Kýrk kez çýrpýndý þahmeran
Ýlk sevdiðim oldu öylesine
Yürüdük ikimiz tek yürek içinde.
MUSTAFA SÖYLEMEZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa söylemez Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.