Freni Patlamış Düşlerim
çürümüþ bir çöl kokusu sinmiþken çehreme
sessizce kanatýlmýþ bir mühür, mecalimde
vahalarda yuvalanmýþ sancýlarýmý didikleyen akbabalar
bir bedevi söküp atýyor dehlizini önüme
caný acýyor rüyalarýmýn
karanlýk yiyici kaktüsler yüzünden
acýkan öyküler doyurmak için karnýný, ölü cümleler arýyorlar
temizlikçi kahinler bulmacalar çözüyor þemsiyemin altýnda
düþler gürlüyor, göz kararý yaðmur serpilecek anýlarýma
nasýl keselim düþlerinizi diye soruyor berber
paraþütsüz yüzmeyelim yeter diyorum
Sonra bir süre nezarette tutuluyorum býçaðý ters elimle tuttuðum için
oysa hüzünlerim saðda, tutkularým solda olmalýymýþ peçetemin üstünde
cenaze levacýmatçýlarý, cesetlere gönderdikleri mektuplarýn pulunu yalýyor iþtahla
kimsesiz çocuklar, bulduklarý mermi çekirdeklerini çitliyor,
nazarlara gelmesin diye daha çok kurþun döküyorlar yoksullarýn üstüne.
ip atlayan ay çok mýzýkçý, beyazlatmayacak geceyi,
güneþ çok kýzgýn, üstünde sahanda sancý piþirdiðim için
tüm bu tablolar ve tablolarý duvarda tutan fani çiviler
avuçlarýmda avuçlarýmda birikiyor
Baldýrýmda kocaman bir düþ lekesi, beni oradan tanýrsýnýz,
bir de sararmýþ kirpiklerimden çýkarýrsýnýz simamý
Zaten tüm gözyaþlarýmý vesikalýk çektiriyorum son zamanlarda
Ve yeþil ýþýkta geçiyor içimden meddahlar
düþ çalýþmasý nedeniyle özür dileriz verdiðimiz rahatsýzlýktan
yollarda birikmiþ
ilgisizlikten kokuþmuþ notalar yüzünden bir süre tek þeritte uçacaðýz
ihtiyatlýyým ki, beslenme çantamda kýsa don desenli yüzlerce yara bantý
Ve þu an tek anýmsadýðým, f tipi köy hücrelerinde biriktirilmiþ paslý filketeler
mektepte pazularýma takýlan kýrmýzý ironik kurdelalar
defterimin arasýnda kuruttuðum önlük yakalarým
her acýktýðýmda aðzýma attýðým renkli tebeþir þekerleri
Uzaklaþýyorum artýk kýzamýk geçirmiþ sileceksiz tosbaðamla
gömlek cebimde mürekkebi akmýþ rubailer
ruhumun tam üstünde patlamaktan korkan bir siðil
neyse ki aþýlarý tam hayallerimin...
Oktay Coþar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.