YILLARIN DÖNEN TEKERLERİNDE

Yýllarýn dönen tekerlerinde…

Þimþekler vuruyor çivilerin üstüne,
Çakýyor yýldýrýmlar, çivileri çivilere
Dönmüyor giden tek canlý, inat etmiþçesine
Geri dönmez hayat gibi, zaman titriyor canýnda…

Rüzgârýn sürüklediði, deðerlerin esintisi vuruyor,
Kaybedilen bir ömür, kayýyor ayaklarýndan,
Tutunamýyor kitlenmiþ, parmak eklemleri cansýz adeta,
Kayan bir yýldýz gibi; seyrediyor arkasýndan bir müddet, mýhlanarak…

Yapabildiði yalnýzlýk duvarýnda, sadece bir delik açabilmek,
Nefes almak ve alabildiðine kendini yaþamak adýna,
Yýllarýn mahzunlaþtýrdýðý ve suskunu oynattýðý ruhu,
Bir ayna buluyor san ki; kendi senaryosunu, vücut diline yansýtmak için…

Gözleri bir ýþýðýn loþ gülüþü oluyor, ama tedirgin bakýþlarýnda,
Hep bilinmeyen eksiliðin; boþluðu dokunuyor tene, hissediyor yüreði dolmuþ,
Gözlerinden akmayan damlalar, sanki duygularýndan dökülüyor sessizce,
Hep hasretin bir koluna yaslanmýþ, yýllarýn dönen tekerlerinde…


Oktay ÇEKAL
11.03.2012-08.25
Sosyal Medyada Paylaşın: