günahlar salýncakta sallanýrken koyu gölgede,
sevaplar sarý sýcakta kalmýþ bir temmuz öðleni.
yetimdim, babasýz kalmaktan daha yetim,
öksüzdüm anasýz kalmaktan daha öksüz...
bütün iyimserliðim kurban edildi dudaklarýnda...
ol -sun...
kaldýðým yerden çekerim nefesimi içime,
aldýðým yýldýzlarý sýkarým geceleri mehtabým da,
Ayla sohbet ederim sabahlara kadar
güneþle gülüþürüz akþamlara kadar,
daðýnýk saçlarýný örerim rüzgarda,
dalgalara küfür öðretirim söylenmeyenlerden.
kim icat etti habersiz sevmeyi,
nereden çýktý bu kalp hýrsýzlýðý,
gözlerinde baþlayan þiirlerin öyküsünü,
kim bitirdi? dipsiz gecelerde...
sorunlar sorgulamalar enkazýnda kalan aklým,
fikrimin depremlerinde öldü çoktan,
kurtulamadý duygu testileri aþk yolunda,
elime aldýðýmda daðýldý aniden.
tuttuðum salýncaklarda ayrýlýk sallanýrken,
unuttuðum yarýnlarda yine aþk demleniyordu biliyorum...
ol- sun
ateþten daha ne yakar deme yak iþte.
sudan daha ihtiyaç var mý deme "sen" iþte,
biriken düþlerimi kaybettim ben sen kumbarasýnda,
nerededir diye bakma yok iþte,
-olsun,
ben yine toplarým kozasýndan ipek böceðini,
bekler büyütürüm Türkülerimle,
sonra birden deðiþir týrtýllarým,
sonra kelebek olurlar...
þimdi de bak yok iþte...
ve bu döngü devam eder gider,
sana esir düþen benin düþlerinde...
ol-sun.