burada çocuklar kardanadam yapmýyorlar görmedim hiç sordum günah mýdýr soðuktur dedi kara lastikli bir köylü çocuk; baktý gözlerimin içine gülümsedi gülümsedim.
bizim mahallenin piçlerini düþününce burada çocuklar sahiden çocuk sahiden umut biraz ahýr gibi kokuyorlar iþçi çocuklar yani ve biraz çamur üstleri çünkü yollarý, okulun bahçesi kötü ama pýrýl pýrýl, dupduru bir su gibi gözleri ile gülümseyiþleri inanýlmaz bir þey sen hiç böyle bir gülümseyiþ gördün mü?
burasý miþ’li geçmiþ zaman þehri sevgilim burasý Muþ insanlar bir varmýþ, bir yokmuþ çoðu yoksulmuþ gülüyormuþ, aðlýyormuþ...
dümdüz bir ovanýn ortasýnda avuç içi kadar bir karakolun içindeyim sanýrsýn kargadan baþka kuþu yok bütün gün simsiyah gürültüler içindeyim ve þafak altmýþ evet az kalmýþ ama geceler hiç geçmeyecekmiþ gibi donuyor bazen abartýrým gökte yýldýz bile donuyor hava eksi sekiz
burasý miþ’li geçmiþ zaman þehri burasý Muþ yolu yokuþmuþ türkülerde þiirlerde alabildiðine dümdüz.. hayvan hýrsýzlýðý oluyormuþ genelde bu yüzden köy köy devriye ve ara sýra köy korucularý kafalarý bozulunca birbirine sýkýyormuþ kalaþnikoflarla baþka vukuat yok beni merak etme iyiyim
biliyorum gece okuyorsun uzun yazdým yorulmuþtur gözlerin hadi uyu tatlý bir masal düþün bir varmýþ, bir yokmuþ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bir Mısralık Devrim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.