Sanki kýzgýn bir kumda yandým, seni severken, Seni yaþarken Sen bir kez yaktýn, ben bin kez yandým, kavruldum Bu nasýl bir sevdadýr, Yaþarken ölmek bumudur. Beni benden alan sen, Ruhumda fýrtýnalar kopartan sen, Bu kanayan yüreðimi daðlayan sen. Öldürdün, ruhum çöktü. Dünyamý kararttýn, bir deðil bin kez Neydi suçum, Beni çok seven bir yürekti istediðim Oysa sen her gün aðlattýn, Ardýna dönüp bakmadan çekip gittin. Yaþam umudumu kaybettirdin bana. Duygularým boþalmýþ, hiçbir þey düþünemez oldum. Uçsuz bucaksýz bir dehlize girdim sanki. Yolunu kaybetmiþ mecnun gibi dolanýp duruyorum, Kahrolasý karanlýklarda. Yaþýyormuyum, ölümüyüm bilemiyorum. Sensizlik kahrediyor beni, kayboluyorum bu alemde. Yaþamak artýk zor, ölüm bana daha yakýn geliyor.
Þimdi, sanki buz tutmuþ daðlarýn arasýndayým ,donuyorum Sensizim bomboþum, yok olup gidiyorum. Yalvarýrým bir ses ver bana, Caným çekiliyor sensizlikten. Alýþtýr kendini vedaya, yollar çok uzun. Al canýmý ölüm senin elinden olsun, razýyým. Son kez bakýyorum gökyüzüne, bembeyaz bulutlara. Acýlarým, aþklarým kör sevdalarým elveda.
03.07.2012.Ýnci CANÝNSAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İNCİ CANİNSAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.