Dur vurma yüreðime, akýttýn kanýmý Deniz derya oldu çöllere yayýldý Toprak kýzýla boyandý alev alev Bu yüreði daðladýn çaresiz kaldý
Yaþattýðýn acýlar sanki yol oldu yüreðime Seni söküp atacaðým diye söz verdim rabbime Oysa ne çok sevmiþtim seni vicdansýz sevgili Belliki sen hiç sevmemiþsin beni.
Artýk dönmek istesen de geriye Nafile sevgilim nafile Bir gün bu yürek, bedene aðýr gelecek Maalesef seni terk edip gidecek. Belki gülecek, belki de aðlayacak Bir gerçek var ki, baþka sevdalara koþacak.
Artýk hissetmiyor hüznüm, buz tuttu ellerim Gülmüyor yüzüm, konuþmuyor dillerim Belki bunu sen asla bilmeyeceksin Ama bütün bu yaþadýklarým, senin eserin
09.05.2012 Ýnci CANÝNSAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İNCİ CANİNSAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.