öyle bir zamandý bir kent yaðardý üstüme cið bir rüzgar taþýrdý umutlarýmý göçebe olurdum kardelen saçlarýna kelebek kanatlarýnda az ömrümü daðýtýrdým sokak çocuklarýna...
kapýsý aralanmýþ yalnýzlýklarý severdi hüzünlerim az mý boyamadým gecelerimi yaðmurlarla aþk’a az bir zaman vardý koþturan çocuklarýn nefesini bürünürdü göðsüm yetiþemezdim sana bekleyeni olmayan duraklara benziyordu gidiþin ölmek istedim kimsenin ölemediði yerde
öyle bir zamandý sokak taþlarýný andýran kadýnlar gelirdi geceleri ruhumun her köþe baþý nöbete tutulurdu ellerimden isyanlar çýkartýrdým da yine ele vermezdim ellerini sýrt üstü hayaller kurmadým sensiz üþümenin ayýp olduðu bir zamanda bileklerime kadar kar yaðarken dokunamazdým bulutlara
gözlerin gelip geçmeseydi gözlerimden....ölecektim baharda....
Denize...
6. Mart 2012 Sosyal Medyada Paylaşın:
DenizeDenizden Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.