Þu yalan dünyada namert ellere,
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme.
Hakký bilmeyen o nankör kullara,
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...
Biçare sersefil çulsuz býrakýp,
Nefsime uyup da yolsuz býrakýp,
Dert ile periþan halsiz býrakýp,
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...
Dertlerin içinde beni boðdurup,
Sürütme baþýmý yere deðdirip,
Senden baþkasýna boyun eðdirip,
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...
El açtýrma bana beter olsam da.
Kupkuru ekmeði kýrýp bölsem de.
Açlýktan periþan olup ölsem de
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...
Bir sana açarým Ya Rab halimi.
Hükümdar eyleme bana zalimi.
Senden baþkasýna açýp elimi.
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...
Yolumu düþürme kirli bataða.
Meylettirme beni mala,mataða.
Hastalanýp bir gün düþüp yataða.
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...
Çekemeyecek bir dert verme baþa.
Eline baktýrma bacý kardaþa.
Bir kuru ekmekle bir tabak aþa.
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...
Onulmaz dertlerin içinde piþip.
Sýzlayan yaramý deþtikçe deþip.
Hayýrsýz evladýn eline düþüp.
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...
Sýzlanmam hep dertler gelse üstüme.
Sabýr doldur Ya Rab gönül testime.
Bir lokma ekmeðe eþim dostuma.
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...
Ramazan der zeval verme bu dile.
Senden gelir ise hoþ gelir çile.
Namertlere deðil mertlere bile,
Kadir Mevlam beni muhtaç eyleme...
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
03.07.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.