Yorgun geçen sararmýþ yýllarýmdan sonra , Ardýna bakmaktan korkuyor kýsa ömrüm , Çaresiz kabulleniyorum yakarýþlarýmýn susturulmasýný.
Ve bencilliðin/in kýzýlca kýyametiyle kavruluyorken , Verdiðin azaplarýn gölgesinde kadýnlýðým ; Arayýþýnda hala zihnim olasý aþk/ýný saçma sapan.
Belki sorgusuz yaþýyorum hayatýn her anýný Belki de bulmam gerekenlerin kayýplarýný yaþýyorum , Bir yudum nefes ararken kalbimi ýsýtan.
Bir o yana bir bu yana saldýrýyorum baþýboþ korkmuþ. Ne kadar alabilirim diye bende delice özlemi olan , Yýllarca , tadýmlýk verilen aþklarýn doyumsuz kokusunu.
Sonra kendime acýyorum.. Bu ben deðilim ! Verem olmuþ hastalar gibi kuytu köþe saklanan. Ölesim geliyor kendimi koyup utancýmýn topraðýna.
Tek tek alýyorum üzerime yapýþan siyah hayalet öyküleri Atýyorum herbirini , öldürmeden gömmüyorum geçmiþ mezarlýðýma, Kilit vuruyorum kapýma kandýran yakarýþlarýný duymazdan gelerek.
Sarýp sarmalanýyorum sonra kabuklarýmla , Büyüyorum , öðreniyorum ve daha bi sert oluyorum Her kabuðumun dökülüþüyle tenimden yeniden doðuyorum hayat/a.
Sosyal Medyada Paylaşın:
leb-i şima Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.