saatler geriye alınsın

ekelim kuruttuðumuz topraklara
nefretimizi
sulayalým
mýsra mýsra
var mýsýn?

sözü tükenmez
bu piþkinliðin
miskin bir hayatýn
sebebi yoktur
ondan bu sezon sonu ucuzluklar

diller pelesenkmiþ
kelimeler kekeme,
sen hiç söyleme
görürsem;
ben söylerim!

olur bazen böyle
gözlerim baðlý
benzim betik
savrulurum
dipsiz kuyulara

umut edelim
bir daha ki bahara
hiç açmayan umutlarýn
çorak
gönüllerinde koþuþurken

umutsuz olabilirim
ama
mutsuz deðilim
bakma sen
aldanýrsýn

kelimeleri çekelim tombaladan
ayný rakamlarýn
bu sonsuz döngüsünde
haydi!
çolak eller ceplere

þarkýdaki gibi
birer yabancýyýz bu gecede
nasýlsa, bakýþlarý deðiþelim
sen biraz buraya,
ben biraz oraya

sýkýcý tarihlerin
tuzlu sularýnda
kanadýkça susayalým
ardýndan alkýþlayalým
biraz ben biraz sen

bir kaç sihirli kelimem var
aðzýmda asýrlardýr çiðnediðim
hiç bezmeden
söyleyeceðim;
utanmýyorum

her yüz farklýymýþ dünyada
ruhsuzluk baki
hiç göstermeyen aynalarýn
sýrrý silinmiþ meðer
çekmecelerde saklý

aynalarýn önünde miyim
ardýnda mý
oturup þöyle soluklan hele bir
ve söyle
bu bezginlik kimin aklý-icadý?

bayýlýrým
isviçre saatlerine
saniye þaþmaz
bir doçent sýkýcýlýðýnda
kuruldu zemberekler

kur o zaman kendini
sabahýn mahmurluðuna
uyandýr
komodinden
tüm çalar saatleri

umutsuzca...

03.07.2012


Sosyal Medyada Paylaşın: