Çay Misali Şiir

Bir vefa perisinin gamzesinde ýþýltý.
Berrak iklim güzeli albeni saðanaðý.
Buselik makamýnda billur tenli fýsýltý.
Onun has ipeðinden canda muhabbet aðý.

Her yudum efsanedir katresinde gül misal.
Yeþilde ceren nazý buðusuyla cezp eden.
Itýrlanýr zamanda naz buhurlu köz misal.
Sohbet rýhtýmlarýnda nice hoþluk kesp eden.

Cama þiir yazýlýr ýþýl ýþýl hâliyle.
Okuyan dudak güldür naz buhurlu þiiri.
Bir erguvan açýlýr emsalsiz nihaliyle.
Renkle ahenk temizler hüsnüyle pasý kiri.

Ebruli hayalleri demler sinede demlik.
Gönül saraylarýnýn sýrçadan penceresi.
Güzellik ülkesinde hayat bulamaz kemlik.
Camdan bize el eder huzur sükun ecesi.

Söz incileþir yer yer ipekten zamanlarda.
Rayihasý yayýlýr havaya gül misalin.
Haz bulutu çözülür gül kokulu anlarda.
Þerhini yapar kalem efsaneyle visalin.

Bu þiir çay misali gönlümüzde demlendi.
Gizemiyle bir nihal sýzdý her mýsraýna.
Bu hüzün demlerinde gözlerimiz nemlendi.
Takýldý yüreðimiz ipek tenli aðýna…
Ankara, 02.07.2012 Ý.K







Sosyal Medyada Paylaşın: