seni benden beni zamandan koparan yola sonbahar rüzgarlarý gibi bir anda koyuldun
soðuksun esmiyorsun üstelik … artýk masumiyetine aþkýn kim inanacak feryat gelse ruhumdan solgun bir þarký gibi susacak tatlý su yeþili umutlarýmda kirler birikecek gidiþlerin yosununa ayaklarým takýlacak naðmesiz hayat býrakacaksýn geride gel etme yalvarýrým
düþeceðim geceden yaprak yaprak henüz erken
ömrümün üstüne ettiðim yeminlerim ne olacak ya ellerim… durmadan yokluðunda titreyen daðýlmasýn diye gözlerinde kundakladýðým çocuksu umutlarým… bakýþlarým annesiz bir yetimin þaþkýnca etrafta koþuþmasý þiirlerime acý bari nezaketini kaybedecek kelimelerim gel etme yalvarýrým
boynum bükük kalacak henüz erken
kaç isim unuttum derken kaç ölüm yaþadým hayattayken ya yosunlar… gençliðimin kimliði kör kuyuda gidenleri hafýzasýnda tutan sarýp sarmalayan benliðimi sendelemeden düþmek ne aðýr ne yakýþýksýz kalýyor derken sol yaným hep sol yaným aðrýyor gidenler feryatlara raðmen hep saðýr gel etme yalvarýrým
adýný unutmak ölümüm olacak henüz erken
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Sol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.