Esprisi Tufansız

kaldýrýmlar ayaklarýma isyandaydý
deðiþik kentler aldýmdý koynuma
sabah erken uyanmalar
maviliklerle sözleþmeler
en katý filozoftan daha düþlü
daha düþünceli
altý üstü hayattý iþte
doðumla ölüm arasýndaki
o en ironik tatilimizdi...

saygýn koþuþturmalarla tanýþtýðýmý
bugüne kadar hiç söylemedimdi sizlere
sayýn bayanlar baylar
bir gece rehavetiydi benimkisiyse
soluðum kesilmeye baþlayanadek
laciverdi bol bir kederde
esprisi tufansýz
kadife huylu bir sevgiydi...

evlerin gözleri yaza iri iri açýlýrdý
köylü pantolonlarýmýzda ekþi erik depolarý
pazar konserinin ardýndan kovboy fimleri
ardýndan akþamý karþýlayan sýkýntý
yaprak dökümüyle perde...
nergis kokularý depoladýmdý sana...
hâlâ seviyorum çamurlarda oynaþmayý...

sokaklarýn en eski hallerini özledimdi
orda da kaldým siyah beyaz film anýlý
þarký sözleri ezberlemeye çalýþtýmdý
kara kuru kývýrcýk saçlý mahalle aþkýma
þimdi nerde bir sessizlik bulsam
orda tüm heyecanlar kara kuru
gökyüzüne bakýp haþarý romanlar yazdýmdý...

yolun sonu yakýn derler de inanmazdýmdý
hani bizim için bitmezdi yollar
taþ toprak bütün pasý dünyanýn
kuþlarýn göç serenatý
kýþýn acý feryadý
göðse çöken kabusun ortasý
hani bizim için bitmezdi
damlarým yaðmura ýslak soðuk
ve dumanlý sevdalarý
hani bizim için
"bizim için" demek
bitti mi ki usta...




kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: