rüzgârýn þarkýsý üç yýldýz kaymasý bir karanfil daðýnýklýðý gecenin ýslak adýmlarýnda tozlu yoksunluk balkonda aylak tekir gölgesi, dört yarasa çýrpýntýsý
parmaklarýmdan süzülüp alnýmý tütsüleyen duman ya göklere çýkar beni, ya da indir yere
nasýlsa iki uçlu mýzrak bedenim gidiþim- de dönüþüm- de hep kendime
kaybolduðum yerde çoðaldýðým bir tekne ruhum içtiðim ýrmak, boðuldum göl- de sen... üç sarmaþýk yeþili, bir palamut kahvesi gözlerin gölgesinde serinlediðim, kývýlcýmýnda tutuþduðum yâr- da sen.
......
dik yamaçlara benziyor suskunluðun eni boyundan kýsa, zirvesinde bulut sallayan içimde ki yaðmur trenlerini küstüren, týrnak uçlarýmý kemiren...
topaç çeviren ellerim karanlýðýn ortasýndayken söyle hangi dala kondurayým kýrýlgan duruþunu hangi çiçeðe benzeteyim rengini unutmuþken adýmý hangi kýrlangýca, turnaya anlatayým aþký
......
dondurulmuþ bir aþk bizimkisi her gün duldasýnda gözyaþý karlattýðým, serçeleri inlettiðim
hadi! parmaklarýmdan süzülüp alnýmý tütsüleyen duman mavi kelebekler hatýrýna ya göklere çýkar beni ya da indir yere
ayþe uçar 02/072012
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.