ASOSTA BİR KAPTAN
ASOS’TA BÝR KAPTAN
Bir balýkçý teknesi göründü uzaklardan,
Deniz yorgunu sesler duyuldu motorundan
Güneþ yanýðý yüzü kapkaraydý rüzgârdan
Elinde sigarasý, düþünceliydi kaptan.
Bir tur attý köpüklü dalgalarý yararak
Denizi dinlediler tekneyi durdurarak,
Balýklarýn sesini duyunca güldü kaptan,
“Bol þans” dye baðýrdý, aðlarýný atarak.
Ne kadar da güçlüydü, gýk bile demiyordu
Ýlmek ilmek aðlarý ha babam atýyordu
Elinde kara kalem, þairse yazýyordu
Ha babam ha, aðlarý çekiyordu þu kaptan.
Dalgalarýn hýþýmla vurduðu kayalarýn
Eþsiz bir güzelliði var Kadýrga Koyu’nda
Yüzyýllarca taþlara kazýnmýþ sayfalarýn
Sessiz tanýklýðý var, þu Asos’un Koy’unda.
Denizden kazanýlan bir ömrün hikâyesi
Dalgalarý yazýldý mehtaplý bir gecede
Ölümü göze alýp yaþamaktý tek gayesi
Denizin kollarýnda aðlasa da gülse de.
Güneþ çýrpýnýp durur çekip gitmek için
Ýmbat rüzgârý eser ýlýk ýlýk daðlardan
Son þanstýr yakamozlar sevip sevmemek için
Öyle mavidir ki deniz, aðlarsýn sevdalardan.
Her gün þafak sökerken salýp ipten aðýný,
Nefesini tutarak bekledi günler boyu
Aklýndan geçirirken gençlik çaðýný
Kayboldu gözlerinden Koca Kadýrga Koyu.
(20-07-2010; 17-00; Asos)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.