sana ait bütünüm, senindir özüm
asla vaz geçmedim arkasýndayým verdiðim sözün
aklýma geldikçe o güzel yüzün
her yanýmý kaplýyor tatlý bir hüzün.
andýkça maziyi
ayný rüzgarda vurgun iki yelken
ayný salkýmda iki ayrý üzüm
olduk biz þimdi neden.
gönderdiðim selâmý bile almýyormuþsun
baþýný çevirip sadece gülüyormuþsun
aðlama gözlerim, gül be yüreðim
deðmezmiþ uðruna, deðer verdiðim.
sensiz geçer mi günler, geceler
olur mu uzayan gecede sabahlar
boþuna hayaller kurmuþum seninle
gözünde hiç deðerim yokmuþ meðer.
ey yalancý baharým
yaðmayan yaðmurlarým
gerçekleþmeyen hayallerim
çok gitgeller yaþadým
sevgisizliðe mahkum ettin beni.
elime aldýðým kum taneleri gibi
kayýp gittin ellerimin arasýndan
yavaþça usul usul
rüzgarda savrulan baþak taneleri gibi.
baka kaldým arkandan öylece
gözlerimden akan yaþlarýn serinliðinde
olmayan sabahýn sessizliðinde.
gitme kal
sevda bakýþlým yürek yakýþlým...
Refik
Ist.01.07.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.