MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Beni Bana Sormuşsun / 1
Yavuz Dogan

Beni Bana Sormuşsun / 1





“ Muhatabý kendini bilir! ”

Be hey kendini bilmez beni bana sorduysan
Adým “insan-ý kâmil” soyadým “Haydar” benim.
Hep susuyorum diye bunca cümle kurduysan
Sustuðum bildiðimin yarýsý kadar benim.

Ne sandýðýn kadar kör ne kara ne zifirim
Üç günlük bir konakta an kadar misafirim
Eðer sen ulemaysan ben en büyük kafirim
Rêcm eylesen ne çýkar ruhum payîdar benim.

Ýster Hallacý gibi benim de yüz derimi
Ýster Maraþ’a taþý dinmeyen kederimi
Nasýlsa Hýzýr Paþa (!) biliyor kaderimi
Taþlara gülümserken güle küsmüþ dar benim.

Bu yüzden “Yavuz” adým, bu yüzden çokum sana
“On iki” olsa adýn birinde yokum sana
Bu yüzden “dergâh” olsan, aç deðil tokum sana
Çünkü “Hünkâr-ý Bektâþ”, “efkâr-ý didar” benim.

Sense Yezid demiþsin haddini zorlayarak
Öfkeni cehaletin narýyla korlayarak
Oysa sen Hüseyn`imi susuz uðurlayarak
Kerbelâ’da gülerken yitirdiðin ar benim.

Peki sen, sûr üflenip doðrulunca Îsrafil
Vereceðin hesabý düþünmez misin gafil?
Beni neden sorarsýn, be hey ekber-î sefil
Bir yaným tövbe eder,bir yaným bozar benim.

Yani sen, yarattýðýn kinle baþ baþa kalýp
Hayrý þerrine ortak meçhul bir düþe dalýp
Sahra-yý Kerbelâ’da yavaþ yavaþ azalýp
Kaybolurken, düþlerim “ Cennet”i arar benim.

Bil ki Kalubela’dan beri dimdikken baþým
“Mertlik” tek þiarýmdýr, “þerefim” tek yoldaþým.
Hâlâ kim olduðumu sorarsan arkadaþým
Bir Aslan`ýn tuttuðu suskun Zülfikâr benim.




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.