Kutsal bir düðün sevinciyle uyandým bu sabah
Anlatsam
Ýnanmazsýn
Ýnanmazsýn diyorum, çünkü sen uyuyordun
Bir mýsrada özümlenmiþ iki türkü gibiydi
Doðuyla batý
Say ki kan kardeþ
Yürekten dýþarý vursa da patlamalar
Asla ölmeyen
Artýk namussuzluk gizlemiyordu kendini
Susmuyordu acýyla kazýnan dudaklarda
Geniþ boyutlu bir bilincin eþiðinde
Kayboluyordu kin ve nefret
Cýlýz çýðlýklarýyla
Sanki bir þeyler müjdeliyordu þiir
Ve tüm acýlarýn zincirinden kurtulmuþtu insanlýk
Kutsal bir düðün sevinciyle uyandým bu sabah
Anlatsam
Ýnanmazsýn
Ýnanmazsýn diyorum, çünkü sen uyuyordun
Toprak bitek, ürün bol, yaþam rahat diyordu bir köylü
Bir ýrgat çaresizliðinin sesini duyuruyordu aðasýna
Ve bir genç iþ seçiyordu dergiden kendine
Bir deðil bin, deðil tam yetmiþ milyon yürekte
Ayný muþtu , ayný soluk, ayný ses
Yaþamýn anlamýný haykýrýyordu
’Bir aðaç gibi tek ve hür
Bir orman gibi kardeþçesine’
Ölüme gülerek giden yüreklerde
Kurþunlanan tüm umutlar
Sokak ortalarýnda
Gözyaþlarýyla suladýlar ve bir tohum ektiler yollara
Ürüne duracak yarýn
Sonra
Sonrasýný anlatsam
Ýnanmazsýn
Ýnanmazsýn diyorum
Çünkü sen hâlâ uyuyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.