ayný çaðlarýn içinden geçtik belki deðemeden çeperlerimize
birer yabancýydýk madem birbirimize býrak öylede kalalým
poker masalarýnda savrulsam ne yazar þiþelerin dibine çökelsem
boðazýmda biriken tortular yutkunmalara mahkum buruk sözüm var içmemeye en karanlýk çaðlardan çakýlýp çýðlýklarým dövüyor sahilleri
içimden geçenleri yazsam ne olur yazmasam ney
sarmalý mý kalemi geriye aðýr aðýr kaðýttan kaleme uçuþan kaybolan küçük hayaletlerin alfabesi gibi tarihten silinip
olur mu dersin? var mýsýn? peki sen ne dersin?
boþver sormadým say görmedin say duymadým say yaþamadýk say sen
ayný ipte dizili tespih taneleri kadar biribirine baðlýydýk oysa tek bir darbede yýkýlan
harabeler, hurafeler fýsýltýlar, hayaletler hayal-etler eridi sönük volkanlarýmda tek umut kalmadý geriye kül yaðmurlarý altýnda hiç bu kadar romantik olmamýþtý yürüyüþlerim hayret
az gittik uz gittik dereler tepeler ne çare sonunu getiremedik bilemedik sonunu bilemediðimize gömüldük bir göçük altýnda kaldýk yardýmsýz yardýmcýsýz hepsinden kötüsü umutsuzluktu...
bakamadýk gözlerimizin içine söyleyemedik söylenmemesi gerekenleri aynalarda yansýmalarýmýz kaldý görecek tek bir kiþi olmadan sýrlarýmýzla baþbaþa paþa paþa
ve her koyun kendi bacaðýndan asýldý baktýk kuzu kuzu.. topuklarýmýzdan sallanýrken daraðaçlarýnda; mutlu musun? mutsuz muyum? kimin umurunda?
30.06.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
obsidyen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.