Bazen öyle anlar olurki elin kolun baðlý olur. Susarsin sadece onunla yetinirsin ya da onunla yetindiðini düþünmelerini istersin. Susarken ne kadar fazla haykýrdýgini duvarlarda sessizliðinin yankýlandýgini bir sen duymak istersin.
Iþte sadece susarak haykýrýslarim elimde mavzerim. Omzumda yokluðumun yükü. Yorgunum gölgesinin düþtüðü þehirde. Bitkin biçareyim aldýðým her nefeste. Gözlerini aradýðým sokaklar dar medet umduðum munzur küskün bana her zerresiyle.
Anlayacagin bu þehir onun kokusuyla örtülmüþ ve onun kokusu bu bedende derin yaralar açmýþ kapanmak bilmeyen.
ali kalan
Sosyal Medyada Paylaşın:
ali kalan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.