Her Eylemin İlk Anı

kenti býrakýyorum
dili hüzünsüz zamanlara
lirik bir yaz yalnýzlýðýnýn
kum beji sýkýntýsýyla bitti ömür
yapraklarýn tozu kalkmadan
son akþam kokusu aðustoslu...

hiçkimsenin gözünde olmayan bakýþlarýmý
kýyýsýndan çekiyorum
bu eflatun gösteriþsizliðin
bir deniz ki
kumaþý herkesteki kimsesizliðin toplamý
ve tekrarlarý ömürden saymayarak
aðaçlý çay saatlerine baðlanmayý aþk bildim
bir kez çay içtim
gözüne çarpabildim belki bir kez
mevsim güneþinin
ve her eylemin ilk anýndan sonra öldüm
ta ki yepyeni ve hiç yaþanmamýþ
bir eylem keþfedenedek ...

gece adam olmayý öðrenemeden gidiyorum
kapý komþuma haber vermenin tadýný bilmeden
göz kulak olmadan kimsenin çocuðuna
balkon arkadaþlýklarýndan ötesine geçmeden
gidiyorum göç sarýlýðýnda sularýn
uzak ýþýklarla ýrgalanmayý bile lekeledim
saatli maarif takvimli güz ýssýzlýklarýný
yaþamýþ olmanýn gönenciyle gidiyorum
her þeyin en doðrusuydu yalnýzlýk
ya da ben
en güzel yalnýz kalmayý becerebildim...

"trajik bir baþlangýcý olur her mevsimin
gücü arý duru bir saflýktadýr onun da
yalnýzlýðýn dürüstlüðü gibi
asýl aþktýr bozan her þeyi
aþk kendine raðmen olmamaktýr..."

"aþk yalnýzlýðýn melezleþmesidir
bu yüzden dürüst bulmadým kahýrlanmayý
kitaptan insandan uzak
biliyorum sýnýflý yaþamak en zorunlu yalandýr
ve ancak bir devrimci boyun eðmez yalana..."





kaðan iþçen...
Sosyal Medyada Paylaşın: