S/ONSUZLUK...
Þimdi o kýsacýk ve bir o kadar da deðerli günün sonu
Deðil mi kelebeðim?
Sana bir saat verselerdi ya da daha kýsa,
Ne yapardýn kelebeðim?
Yeniden aþýk olur muydun mesela?
Bu kadar kýsa bir ömürde ne kadar seversin bilemem
Bir saniyede de tutulabiliyorsun gerçi ama..
Sahi, sen de sevdin mi kelebeðim?
Nefes alamadýðýn oldu mu
Onsuz kanat çýrparken pervasýzca..
Ondan uzakta sana da aðýr geldi mi küçücük bedenin,
Eðer o varsa…
Ömrünün onsuz biteceðini bilsen ne yapardýn kelebeðim?
Aþký unut kelebeðim
Biz upuzun bir hayatý küçücük bir kula adayýp
Her gün biraz daha eriyor,
Hayatýn derinliklerinde biraz daha kayboluyoruz.
Her saniyeyi son gibi yaþamak,
Her nefesi son nefesmiþ gibi almak varken
Aþka harcayýp bir o kadar da harcanýp
Sadece sürünüyoruz.
Sevme kelebeðim!
Sen bilsen de bilmesen de bir günlük ömrünü
Sevme kelebeðim.
O bir gün, bir hayat kelebeðim.
Kýymet bil gez dolaþ her iklimi
Gün karardýðýnda susunca bütün þehir
Sonsuzluða gülümseyerek kanat çýrp kelebeðim.
Þu an beni duymaný çok isterdim
Ama duyamazsýn kelebeðim..
Çünkü bitti gün, bitti hayat
Sen sonsuzluða uçtun
Ve ben hala severek yaþýyorum…
//SONA YAKLAÞIRKEN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.