akýl hür sýzýlarýnda
tetikleyip fikri hep ansýzýn
duygunun yataðýna
kutsalýný bir ben soyacaðým
þimþek ile vaftizleyip kendini
azat ederken ateþe susamýþlýktan suyu
ruhun arýnacak kirinden ellerinin
yolcusuz yollarýn çýkýþlarýnda yanýnda senin
hiç kalacaðým
soranlarýn daðýndan ese ese
cüretin bozkýrlarýnda çoðalan
sence tariflerin tümünün
kalýba dökülen fikir kývrýmlarýndan
sevdanýn niceliðini vuracaðým dalga dalga
ömrünün günalmaz kýyýlarýna
þehir hudutlarýnda yurtlanan martýlarýn
özgürlüðü uçuk çýðlýklarýnda
benli cevaplar yontarken mavi suskularýna
deli dumrul hasat tunurlarýnda yine
gök ekinlere kardeþ duracaðým
girdiðin can pazarlarýnda puþtla puþtça
kendine kalleþliðin lügatinde
ederin kalacaðým
saffýna yön çizerken
kurak topraklarýnda ne çok karýnca
temmuz ateþlerinde zillenip
yaþam aðacýna sürte sürte derimi
senli çocuklar doðuracaðým eylül acýlarýma
ocaðý tütsün diye kazanýlmýþ hüzünlerimin
dar aðacý fidanlarý yetirip rahmimde
gül kokuttuðun dikenlerin baðýnda daima
kendir kalacaðým
alnýnda ak yara
hak edilmiþliðinden ibaret beyazý
ciðerlerinde kara
beyazýmdan birazý
kuþkunun yelesine kirpiklerinde dokuna dokuna
göz yoran uykularýnda bazý bazý
aralýk olacaðým
yorduðun düþlerin ertesinde gür gülüþlerin
kan þahitliðinde vefaya kýydýðýn söz nikâhlarýnda
en sevgilinin teninde vuslata yar
soluðunda son bulan her yosma gülüþe
tozlu topraklý diyar
bir ben daha ýsmarlýyorken karanlýðýnda
kendine çarpa çarpa tam da yarýna
yalnýzlýklar eþiðinde yâr
yarýn kalacaðým