Tüm benliðinle tam buradaydýn. Olmayacak bir duanýn tam ortasýnda. Her gün zikrederdi nacizane terakkileri varlýðýma. Tam ortasýnda, farz-ý misal bir rüyanýn tam ortasýnda. Ve ben vardým. Varlýðýmdan habersiz kocaman bir senin karþýnda. Var olsamda, natâmam bir kalp ve biçare bir acýyla. Ama birþey eksikti. Ve hep eksik kalacaðýndan kat’i suretle emin olduðum bir þey. Siluetinin içinde hiçbir zaman bana ait olmayacak sonsuz duygular. Günlerle geceleri birleþtirip okunsa bitmeyecek nesirler vardý sanki gözlerinde. Ve biz eksiktik. Hiçbir zaman bir araya gelememiþ iki ruh vardý, bomboþ gibiydi, sanki varmýþ gibi gözüken silüetlerimizin içinde. Ve olmayacak bir dua ve bitmeyecek bir acý. (ZT)
Sosyal Medyada Paylaşın:
LEF - i ZEYNEB Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.