Hep seyran eyledin, o ahu gözlerine
Aldatýp kandýrdýn, düþürdün tuzaða sen
Vuslatý beklerken, gam çýktý ya yerine
Aðlarsýn, kýrdýðýn gönülleri bir görsen
Bekle tüm özünle, ben zaten yoðrulurum
Acar bir sevgiye, umutlarý taþýrken
Vefasýz kalpte ben, hasretten kahrolurum
Çökersin, yaktýðýn yürekleri bir görsen
Benden doðan sevgi, canýna kurban derdim
Giderken çýlgýn bir, yürekle çarpmasaydýn
Kim bilir belki de çarpmadýn hiç! Ben erdim
Yanarsýn, o akan gözyaþýmý bir görsen
Ýnsana acýnmaz, acýnan bilmeyecek
Acýmak yalnýzca, tek Allah’a mahsusken
Bil ki; düþtüðünde, onlar üzülmeyecek
Donarsýn, yýktýðýn canlarý sen bir görsen
Hiç kimse özünü, tadýp anlamadýkça,
Kimsenin derdinin, farkýna bile varmaz
Akýl baþa gelmez, dersini almadýkça
Þaþarsýn, yaptýðýn, hatayý sen bir görsen
Gittiðine göre, sevgiyi Hakk’a verdim
Hiç kimse geçmiþin, kem halini silemez
Onun için de ben, utançtan kanlý terdim
Piþman oluþta dön, ne halt yedin bir görsen...
(28.06.2012) AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.