Katran karasý gözlerinden alevler çýkar, Benliðin anlam veremediðin boþlukta yanar, Suskun kalsa da yüreðin, Dilin hüzün naðmelerini fýsýldar , Gözlerin yalancý baharlarý arar. Bir ses, bir çýðlýk içinden kopan, Yalnýzlýðýn endiþen olur, Ýçinin karanlýðý, umut ýþýðýný boðar, Her akþam gönül sofrana konar. Yýrt at artýk, Sokaktan geçen satýcýya sat! Yýpranmýþ kederlerini, Seni mutsuz eden her þeyi! Hayat bu! Baldan tatlý sevinçler de bizlere, Zehir saçan acýlar da... Boþver takýlýp kalma geçmiþe! Kýrýk düþlerini at gönül sayfandan, Güzel günler seni de bulur, Sen yeter ki inan! En olmaz hayâller bile an gelir gerçek olur. Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşe_rose Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.