I
Pamira,
Küs baþladýk
Þahittin her anýna
Sorma bana…
Yine eylüldü çýrpýnýþlarým
Göðün kýzýla boyandýðý akþamlarda,
Beklemiþtim usul usul geliþini
Kaderim sýrtýmda yafta…
Haziran sabahýnda,
Bir çam yapraðý gibi
Battýn koynuma
Ondan hiç solmadý rengin
Hiç sökülmedin…
Ah Pamira…
Dudaklarýna sus sürülmüþtü sanki
Öyle sessizdin
Nedendi bu suskunluk?
Oysa
Beni sen seçmiþtin!
II
Yine döndü yýl
Eylül’e
Geçen yýl geleceðini
Ýlk öðrendiðim,
Beklediðim yerde…
Ne yüksek deðil mi rakýmý buranýn
Ondan mý kulaklarým týkandý?
Duymuyorum…
Ne kadar sürecek suskunluðun?
Ben seni ne çok istedim bilsen
Yüreðime
Binlerce kez saplanýrken hançerler,
Saçlarýmýn yumak yumak kaldýðý ellere sarýldým
Almasýnlar diye seni benden,
Her iþkenceye göðüs gerdim
Sana kavuþmak için…
Bak Pamira
Þehrin ýþýklarýna
Yýldýzlarý küstürmüþ
Iþýl ýþýl
Yüzündeki
Benden esirgediðin
Gülümsemeler gibi...
Bakma dimdik olduðuma Pamira
Bakma
Çok korkuyorum…
Kollarýmdasýn,
Sýcacýksýn
Peki
Neden üþüyorum?
III
Bana hiç þiir yazmýyorsun demiþtin
Hatýrlýyor musun
Pamira…
Bir þiire sýðacak
Mýsralar deðildin ki yüreðimde.
Beklenmedik bir zamanda
Ait olmadýðým bir yerde
Sahip olmuþtum sana
Konuþmadan
Bir titreyiþiyle göz bebeklerimin
Anlarsýn sandým
Ýçimi
Sevgimi
Ne gerek vardý ki dökmeye satýrlara?
Bilemedim duysal yanýný
Görsellerle anlarsýn zannettim
Her kapadýðýnda gözlerini uykuya
Sana söyledim en güzel aþk sözlerini
Bilinçaltýn
Haber uçursun diye sana…
Hani
Elin incinmiþti ya bir gün
Aðlayýþýný kesmiþtin
Ben aðlarken acýna
Yüzüme deðdirip ellerini
-Sen aðlama demiþtin…
O an daha bir saplanmýþtýn yüreðime
Sýmsýký bastýrmýþtým seni göðsüme…
Ah Pamira,
Sana olan aþkýmý
Yetmez satýrlar anlatmaya…
Bitiremem seni
Ne yazmayý
Ne okumayý
Bir gün tamamýný okuyabilirsem
O gün
Baþaracaðým
Seni yorumlamayý…
Yardým et bana,
Yardým et ne olur!
Canan Korkmaz