aNNe

ANNE
Hangi ayrýlýk rüzgarý,
Kolarýnýn arasýndan geçti de,
Ben böyle ayrýlýða mahkum kaldým.
Sallandýðým beþiðimde dökülmedimi dertlerin.
Ninilerin le, aðýtlarýn, kapatýr gözlerimi uyuturdun
Saati gelince sancýlarýmýn,
Açýlan gözlerimde dönen neydi ANNE...

Bazen karanlýk olur bazen beyaz,
Anlamý neydi siyahýn ve beyazýn.
Baksana deðiþsede yerinde dönen
Siayhýnda ve beyazýnda,
Bazen göz yaþý döküyor,kime aðlýyor..?
O seste neydi korkuttan..?
Bak iþte yine o ses ve
Sesten önce ýþýk saçan bir þey...
Kapamak istiyorum gözlerimi,
korkuyorum bakmaya
Yanlýz kapatamýyorumki gözlerimi....
Sancýllarýmýn içine birde korkularým baþladý
Duymuyormusun, korkularýmýn çýðlýklarýný ANNE...

Uyanmanýn vakti gelmedimi.
Alsana beni beþiðime, sallasana ninilerinle,
Yorulduysa ellerin sallamaktan, yaný baþýmda uyusana
Yormam seni anne, ne olur hadi uyansana.
Sen varken bana dünya karanlýk deðildi..
Siyah denilen geceler,
Gündüz dü gözlerinin ýþýðýnda
Beyaz denilen gündüz’ler umuttu beni
Mavisi ile yarýnlarýmdýn.ANNE...

Sarý olan güneþin sýcaklýðýda kucaðýndý
Þimdi sen yoksun,
Her yer adýna siyah denilen gece gibi
Yýldýzý olmayan hep aðlayan, aðlarkende
Ýsyan eder gibi çakýþan bulutlarýn sesi
Uyansana anne uyanmanýn vakti gelmedi mi ...
Yoksa,yoksa sen bütün bunlarýn,
Görmeyenlerin diyarýndamýsýn,adýna ölmüþ diyorlar ANNE....!

Yazan: Hicret ASTAN
Sosyal Medyada Paylaşın: