ben kýzamýk çýkarmýþtým deðil mi anne
þefkati eksilmiþ sýrtýmýn o lekeler ondan
bir kuþ karanlýkta kaybolur gibi bakma bana
yalan emziriyorum iþte arada
toprak yemeyi býraktým!
kazak dokuyor boðazým
sen hep dik durmalý derdin hayatta
þimdilik oturarak uyumayý öðrendim yatakta...
yýldýzlar anne
ne zamana dek þarký söyler çocuklara
karanlýk ne zaman keser korkutmayý
yaramazlýk bile neþedenmiþ
artýk hiç býrakmýyorum elini
ne vakit benimle yürüsen
ama yalan yok yaram azýyor
sen hiç büyümeyeceksin deyiþin gelince aklýma
siyah eteðin hâlâ bir beden büyük
çoðu yutturuyorum babama boþ þurup þiþelerini
ama çiçekler ele veriyor arada!
öksürmem geçmiyor nedense
ne yesem dokunuyor bu ara
soðuk suyu suçlayýp duruyorlar
dondurmanýn da hiç günâhý yok aslýnda
aç karnýna tok bir ses dokunuyor kulaðýma!
suratsýzlaþýyormuþum giderek
öyle diyor herkes
bazýlarý da sanki bilir gibi
zamanla düzelir diye hüküm vermekte
sanki anlýyorlarmýþ gibi
ki; zamansýz bir çocuk için an ne!
yüzünün çatýsý sýzýyor kevgir gibi
rahmine geri dolduruyorum kendimi
ama sen üzülme anne
toparlanýrým sanýyorum bir müddet
hem odam bile artýk ’annesi varmýþ’ gibi!
bir kitap aldým geçen
adý zamansýz yaþamak
kuzusundan ayrýlan Magie’in hikâyesi
kapaðýnda bulutlardan seslenen melekler var
kaç kez okudum
ama nedense hep geceleri giriyor koynuma
ve zoraki kucaklatýyor kendini
canýmý acýtan bir sessizlik okþuyor sanki yanaðýmý
belki saçma ama
gece sütünden çok daha etkili!
kýzacaksýn biliyorum
arada açýk býrakýyorum musluðu bilerek
ama buselik ezgiler gibi
beni okþuyormuþsun gibi geliyor aðlamak
içimin kilidi kýrýk biliyor herkes
ama mevsimden diye geçiþtiriyorlar
sende öyle misin ruhsarý daðýnýk
herþey anlamsýz geldiðinde
ansýzýn çiseler toplanýyor mu seninde gözlerine
ben çok uyuyorum bugünlerde anne
senin de apansýz bir melankoli saldýrýyor mu tüylerine!
hatýrladýn mý hep kýzardýn bana
sabahýn köründe uyandýrýyorum diye
yoksa eskisi gibi duymuyor musun þimdi
ses geçirmiyor mu yoksa toprak!
karnýndayken bile tekmelediðimi duyarmýþsýn
öyleyse þimdi neden uyanmýyorsun anne!
TopraðýnSesi
( yükseklik korkusu gibidir yetim sancýlar. bir yaný hiç yenemeyeceðin telaþtýr
bir yaný; yeneceksin biraz daha dayan ... iþte böyle bir þey olmalý zamansýz yaþamak...
iki zaman vardýr annesini kaybeden bir çocuk için, hatýrladýðý ninnilerle o hiç unutamadýðý feryat arasýna sýkýþan
biri ömür boyu açlýk diðeri diline deðen ekmeðin ilk baþak hâli...
Þimdi duyumsama vakti... hayatý zamansýz yaþayan ve açlýktan ölmeye râzý, öyle çok buðday tenli çocuk var ki!.. )
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Ayrılık Reçetesi ÖZGÜRLÜK ŞARKISI 1 - V FOR VENDETTA Gökyüzü Yaralanmış Kuş Masalı Vera'ya Mektuplar / En Çok Aydınlık Kirlenir Karanlıkta ÖZGÜRLÜK ŞARKISI - V FOR VENDETTA MÜPTEZEL TEMAŞA Bir Gün Herkes Fenerbahçe'li Olacak Homeros Raptiyeli Fırtına Kuşu BEYAZ YALNIZLIK Portakal Mavisi