Bu kentin ölçülerini kimse tutturamadý sevgili. Ne gazoz kapaklarý ne boþ çerçeveler.
Gitmek, son yolculuðuna uðurlamak gibidir Vedalaþmalar hep üzmüþtür bizi Ardýmýz da, tecrit’e hazýrlanan yürekler olmasýný istediðimiz eylemleri, Yarýda býraktýk.
Aþk bu kentin ölçüleriyle, Ne sana nede bana izin veriyor sevgili… Siyah kýþ geceliði giydiriyorum Kentin yeþil ýþýklarýna…
Þairler destanlar yazmýþtýr bu kent uðruna Görüyorsun, aþký ve yazmayý beceremeyen bir þair’ im. Sanýrým bu hep böyle gidecek yamasý sökük elbiseler gibi!
Yüreði...Minnacýk ...Kadýn ...Notlarý…!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jiyan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.