Kuruyan dallara baðlanan çaput
Meyyitin nasibi biçilen kaput
Omuzlar üstünde yürüyen tabut
Ölü bende umut oldu duydun mu
Dýþta gülüþ içte çürüten kahýr
Garibe bülbülün dili de zehir
Gözlerimden akýp süzülen nehir
Seli bende umut oldu duydun mu
Güzeldi dediðim günüm yýkýmdý
Ömrümüz namluda bir tek sýkýmdý
Aklým ki baþýmda aðýr yükümdü
Deli bende umut oldu duydun mu
Yakamý býrakmaz yokluk her yerde
Yol oldu baðrýmýz dermansýz derde
Osanýp gönlüme çekerim perde
Tülü bende umut oldu duydun mu
Ey benim gönlüme çileyi eken
Duydun mu böylesi azabý çeken
Büyütür beslerim baðrýmda diken
Çalý bende umut oldu duydun mu
Uykularda bile vuslat andýrmaz
Kararan bahtýmý bir gün ondurmaz
Aslý olup Kerem gibi yandýrmaz
Külü bende umut oldu duydun mu
Sýnandý sabrýmýz bir ömür gamla
Ehiller zulümde yarýþtý hamla
Baðlarým sarardý düþmüyor damla
Çölü bende umut oldu duydun mu
Piþmeli nedamet etmeden kordan
Omzunu vermeli yýlmayýp zordan
Geçmeli gerekse uðruna yardan
Yolu bende umut oldu duydun mu
Bir gönülde iki aþka yer olmaz
Olsa gönül kendisine yar olmaz
Yar yüzünü elin eli yur olmaz
Eli bende umut oldu duydun mu
ayhan çoban antalya
þiirime ses veren Deniz UZUNER hanýmefendiye nezaketleri sebebiyle müteþekkirim okumaktan öte duymuþlar yüreklerinde saðolsunlar