müjgan'la biz ağlaşırken

Ense köküme beton dökmüþler sanki
Ruhum çatlýyor müjgan!
Masallarýyla beni uyutan peri
Deðneðini çekmiþ üstümden
Yerine bir cehennem zebanisi býrakmýþ
Aklýmý oyuyor geceleri
aklým delik deþik, aklým havai
de hele müjgan, sabahlarým gelir mi geri?



Omzumdan tutup bastýrýyor bir el beni
Ýrtifa kaybediyor hayallerim
Yýkýldý yýkýlacak gönlümün çatýsý
Ya altýnda kalacaðým hayatýn
Ya palyaçoyu oynayacaðým
Söyle müjgan hangisi?



Parmak uçlarým sýzlýyor tutmaya çalýþtýkça ‘ben’i
Çerçevesi ateþten bir cennetin kapýlarýný zorluyorum
Her yerim alev kesilmiþ, dilim damaðým bile
Üfleyemiyorum kendimi
Bu yangýn sönmüyor müjgan
Bu yangýn sönmüyor!



Asi sözcüklerin eteðine sýðýnmak istiyorum
Suçlamak kaderi, kederi; herþeyi!
Ýmaným elvermiyor.



Uzak dur müjgan!
uzaktan aðlaþalým bakýp bakýp halimize
Sana da dokunmasýn nefesimin alevi!







Sosyal Medyada Paylaşın: