ŞİMDİLİK ELVEDA DEMEK GEÇİYOR İÇİMDEN!
Bu kadarmýþ bütün bir an içinde mevsimlik fýrtýnalar,
Bitti demek ne kadar zormuþ!
Ne kadar da kýzýllaþmýþ gökyüzü,
Ama bitti iþte!
Biliyorum!
Ben hiç unutamayacaðým bir þeyleri,
Gözyaþýma rüzgâr deðse,
Bir tabiat kadar ýslak olurum,
Çimen kokarým toprak üstünde,
Koþmak isterim sana bir gün akþamý,
Ama þimdi olmaz,
Sen çok ýssýz kalacaksýn bende,
Ya da ben belki de…
Þimdilik elveda demek geçiyor içimden...
Hangimiz daha çok sevdi kim bilir?
Bir anýya düþmüþ bir renk lekesi gibi kaldýk,
Hangimiz önce silinecek bilmiyorum?
Belki baþka bir an içinde yine düþeriz bir mevsime?
Yine beraber damlarýz çiçeklere,
Yine kalplerimiz kazanýr,
Ve belki yine ayýþýðýnda mehtaba döner ruhumuz,
Kim bilir aþkým benim, kim bilir?
Þimdilik elveda demek geçiyor içimden,
Ama özlediðim zaman fazla uzaklarda olma,
Kalbime med-cezir gibi gel-git,
Ben, yapraklar misali senin gölgene yatýp uyuyacaðým,
Yaðmurlu sokaklarda þemsiyesiz gezeceðim,
Puslu þehirlerde yalnýzlýða kalacaðým,
Beni düþün yine daldýðýn bir an,
Mavi gözlerini üstümden çekme,
Ve yine hatýrla beni bir yerlerde,
Unutma…
Zamaný geldiðinde tut beni kalbimden,
Öp beni ruhumdan...
Þimdilik elveda demek geçiyor içimden,
06.04.2007/SARAY
Saat:14.05
B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.