ada...

ilk biletim...
ilk uzun açlýðým...
ilk kalýþým sokak ortasýnda...
yýllar nereden bile bilirdiki beni bekleyen biri var,
körfezi sana baðlayan dalgalarda
kim nerden bilecekti adýný MELEK koyacaðýmý
ve ömür boyu gel gitlerin LÝMANýndan sarýlamadan ayrýlacaðýmýzý...

sana geldim...
sen... derin bir aþka dalmýþtýn,
yakýþmýþtý aþk üzerine.
mavisi nasýlda gözümü alýyordu,
sen nasýlda sevmiþtin mavi beyaz elbiseyi...

korktuðumuz adamlar vardý, kalbi kýrmýzý pamuk þekeri.
anneler vardý koruyan, pamuk yüzlü, hayatý engebeli
düz cadde geceleri, tek katlý pastalar ve masaya gelmeden
sönen maytap alevleri...
yeni sabaha elveda yalanlarý atýp,
kendime el salladýðým ve gidiþimi hüzünle izleðim vapurun köpükleri arasýndan,
tek kiþilik ceza evi mecarasý, büyük insanlarýn küçük adasýndan...

sorun!... anlatýr 4 günde harap olmuþ o ESPELMUR feneri...
bir deli balýk tutamayýnca anlatýrmýþ hayaletleri...
biz boþ verelim cinleri, perileri býrakalým kül kedisi miyavlasýn
þu aþk tazelediðimiz uçurumda ecel, yelkovan gölgesi kovalasýn...

sana geldim...
sen... derin bir mavilik içindeydin.
nasýlda çarpmýþtý rüzgaz gözlerime
nasýlda aðlamýþtým rüzgarla birlikte...
aldýrmadan sana geceyi ýsmarlamýþtým...
sen bana gökyüzünden bir yýldýz çekmiþtin
bende SAMANLIÐI seyran etmiþtim...

yeni ama gerçek DOSTLAR içimde küçük denizler doðurmuþtu...
AYAZMA, POYRAZ, TUZBURNU, TEKÝRBAHÇE
ellerimde kelepçe, zincirlerinde körfez
dalgalarýnda tokat...
köpüklerindedir geminin hüzün
sensiz her an asýk yüzüm;
evrene bile küstü, ne gecem var ne güzdüzüm...

ama... kim nerden bilecekti adýný MELEK koyacaðýmý
ve ömür boyu gel gitlerin LÝMANýndan sarýlamadan ayrýlacaðýmýzý...

Sosyal Medyada Paylaşın: