ÇERNOBİL VE KARADENİZ
Siyah gece vermiþti bulutlara rengini
Çernobil’de yüklendi öldüren zehirini
Ne yaþlýyý býraktý ne kadýn ne gencini
Karadeniz kan aðlar acýsý yürek yakar
Çareler hep tükendi garibana kim bakar?
Þair ceketli çocuk Karadenizli Kazým
Kaçkar’da ki karýmsýn zemheride ayazým
Yüreklerde yangýnsýn dillerde ki avazým
Karadanýz’de sustu kemençeler çalmayi
Zamansýz gidiþini habu aklým almayi.
Bir sen deðilsin yolcu daha çok gidenler var
Halâ sürer yangýný küller içindedir har
Yarasý iyleþmeyen zamansýz giden o yar
Karadeniz’de sular hep denize akarlar
Zamansýz gidenlere acý aðýt yakarlar.
Doða sarardý soldu bulutlar ölüm saçtý
Bilinmez gidenlerin toplam sayýsý kaçtý
’Radyasyon yok ’diyerek bakan bey çýðýr açtý
Karadeniz dalgalan suyunu daða savur
Bunlarý söyleyene kimse demesin gavur.
Çernobil mezar ettin bize Karadeniz’i
Ýki yüz yýl geçse de yine silinmez izi
Kim derde deva olup iyleþtirir ki bizi?
Karadeniz yaraný þimdi kimler saracak?
Denizde takalarýn sahipsiz mi kalacak?
25/06/2012
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.