VAN'DA BATAN GÜNEŞLER

Çýksýn diye tayinim, umut ile beklerim
Hangi tepe, dað baþý?Iþýðýmla giderim
Bilim ile sabýrla,cehaleti yenerim
Sustu dilim ses vermez,ölüm oldu kaderim.

Düþlerime girerdi Ali ile Ayþecik
Bozkýrda solamazdý,böyle güzel gelincik
Hepsi birer kardelen, yapraklarý incecik
Merhaba zalim ölüm, bak bedenim gencecik.

Maraþ’ta bozlak olur daðlara seslenirim
Kaçkar’da kar olupta, gün vurunca eririm
Fýrat’ým Dicle’yim ben,coþup sana gelirim
Tohumum kar altýnda, baharda yeþeririm.

’Giderem Van’a doðri, oy aman aman aman ! ’
Yolum ölüme doðri,kaderimden elaman
Karardý bütün cihan, topraktý göze dolan
Altmýþ beþi öðretmen,enkaz altýnda kalan.

Þimal uykular firar, güneþ toprak altýnda
Yokluk sürgün kaderin, gülen var mý bahtýnda ?
Ne acýlar yaþadýn, kýsacýk hayatýnda
Iþýkla dolsun kabrin, rahat yat topraðýnda.















24/11/2011
Asuman Þahin Çelik
Ýstanbul

Þiirime nefes olan sevgili Sessiz Peri’ye teþekkürlerimle....
Sosyal Medyada Paylaşın: