En çok sen yağdı yağmur

yaðmurlar sana benziyor
gülüm sana geceleri

iþte ýslak saçlarýn vurdu camlara
uyku vakti kaybetmeden kendimi
sokuldu eylül kokulu dokunuþun
ateþ gibi hiç deðiþmedi
geçen bahar yaðmurlarýndan beri

kýþtan baharý muþtulayan kuþlarýn
daðýldý çalý çýrpýdan yuvalarý
dönmeyecekler geri
ve adýný seslenip gökyüzüne
bulutlardan silkelenmiyor
karanlýðýn sesi

saðanak saðanak yaðarken sen
hep yaþ kalýyor acýnýn kabuklarý
iade edilmiyor verilen sözler
yüreðimde sensizliðe tutunurken

en çok sen döküldün
bu baharda gülüm
en çok sen

her biri ayrý tonunda sarýnýn
yaprak yaprak asýlý duvarda
söksem de yerinden kalýyor izleri
daðýtýrken kasýrga yeri göðü
kolluyor içimdeki bahçeni

yine dökülüyor bakýþlarýn
çiçek çiçek
kýzýl renkli tohumlar saçýlýyor
gözlerime
titriyor dudaklarým

hep geceleri yaðýyorsun
gülüm hep geceleri

yaþamý bilediðim gamzelerimde
çoðalýyor ýslaklýðýn damla damla
kalbime açtýðým hatalý yaralarým
dinmiyor düþlerimin matemine
dökülen yaþlarým

bu kadar çok yaðýyorken sen
siyah aðlýyor gökkuþaðýnýn rengi
avuçlarýma düþen kokun üþütüyor
geceleri

gülüm bundan öte deðilmiþ ölüm
sýnadýkça patlýyor zindanýmda isyan seli

en çok seni soruyor
yaðmurlar
en çok seni geceleri

Blackless
Sosyal Medyada Paylaşın: