Gözlerim soyar ruhumu bir çýrpýda Benden ne var ne yok dökülür ortaya, Yalnýzlýklar, Korkular, Umutlar, Piþman oluþlar, Bir de tüketilmiþ aþklar, Daðýlýp havaya, kanatlanýrlar sana. Bir üþüyüþ ki kaný donduran Ruhlarý ebedi susturan Sarýverir bedenimi. Susarým o lahzada Susarým çaresizce Küserim bakýþlarýna, Sana, Gözlerime Ve dünyaya…
Gözlerim ah çocuk gözlerim, Öðrenemedin sýr saklamayý, Her bakýþýmda ruhumu ele verdin. Gözlerim; Hayalet ruhumun, Kimsesiz, hoyrat ruhumun otopsisi gözlerim. Ýþte bu yüzdendir ki ben hep sizleri gizlerim.
Emel Albayrak
Sosyal Medyada Paylaşın:
pejmürde Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.