yer telaþlý harman yeri
zaman belkide fi tarihi kadar eski
sevdalý kavak yellerinin coþkun esintisiyle
ak kundaða düþen uður böceklerini
uçuruyor narin bir kadýnýn sancýlý nefesi
ben haziranýn asi kýzý
güneþe baþkaldýran baþaklarýn kardeþi
aklýnýn uçurtmasýna tutunan kiraz mevsimi
inatla kendi ütopyasýna resmediyorken beni
yer yalnýz kalabalýklarýn orta yeri
zaman belkide eskisinden daha eski
yýllarý tellerinden döken saçlarým
çoktandýr duvarlarýma asmadýðým
saatli maarif takvimlerinden
daha maharetli
benim adým haziran
nadasa býraktým gönül topraklarýmý
þakaklarýmda koþturduðum kýr atlarýmýn
yelesinden düþürüp kýrdým umutlarýmý
özleminle solan
senden yadigâr
sol yanaðýmdaki tek gülün
sahibi caným annem
seni alan on yedi yerinden yaralý
kasýma nispet yapan haziran
her yýl yeniden doðuruyor beni
mermer bir heykel gibi
panayýrýn orta yerinde
býrakýp gittin beni
eteklerimde çocuk sesleri
dünya mý dönüyor yoksa ben mi
ben haziranýn yorgun kýzý
þimdi þakayýk bahçelerinde
seyran etsem ne fayda
durgun sularýmla çekiliyorum
bir zamanlar deli dalgalarýmýn
vurduðu kýyýlara
uçsuz bucaksýz ummanýn ortasýnda
küçük bir sandalla kaldýðým günden beri
yoruldu yüreðimin kürekleri
beklediðim gemi deðil artýk
sessiz bir kýyý
24/06/2012
Seyran Tankuþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.