Ben Ölürüm Nazlıcan
Bir gün gelir bana bomboþ gözlerle,
Bakýnýrsan ben ölürüm Nazlýcan.
Kusurumu kahýr dolu sözlerle,
Yakýnýrsan ben ölürüm Nazlýcan.
Bugünlerde veda eden edene,
Her bir þeye raðmen sevmeyi dene,
Narin parmaðýnla baþka bedene,
Dokunursan ben ölürüm Nazlýcan.
Yýkma sakýn benim gönül surumu,
Biliyorsun sen düþtüðüm durumu,
Gün yüzüne çýkmayacak sýrrýmý,
Dökünürsen ben ölürüm Nazlýcan.
Mevla’mýzýn sual olmaz gücünden,
Yol yakýnken vazgeç artýk öcünden,
Gün olurda minarenin ucundan,
Okunursan ben ölürüm Nazlýcan.
23.06.2012 Kütahya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüdaverdi ER (Hüdai) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.